ul. Świerzawska 19/1
60-321 Poznań
+48 601 45 21 45
recepcja@femea.pl

Leczenie nietrzymania moczu za pomocą taśmy podcewkowej

Leczenie nietrzymania moczu za pomocą taśmy podcewkowej

Czym jest Leczenie nietrzymania moczu za pomocą taśmy podcewkowej?

Wskazania

Przeciwskazania

Leczenie nietrzymania moczu za pomocą taśmy podcewkowej - Opis zabiegu

Leczenie nietrzymania moczu za pomocą taśmy podcewkowej - Efekty

Leczenie nietrzymania moczu za pomocą taśmy podcewkowej - Zalety

Najczęściej zadawane pytania

Leczenie nietrzymania moczu za pomocą taśmy podcewkowej

Leczenie nietrzymania moczu za pomocą taśmy podcewkowej
Zabieg TVT / TOT – Tension-Free Vaginal Tape / Transobturator Tape

Czym jest zabieg?
Zabieg leczenia nietrzymania moczu za pomocą taśmy podcewkowej to nowoczesna metoda chirurgiczna, która skutecznie poprawia jakość życia kobiet borykających się z problemem nietrzymania moczu wysiłkowego. Zastosowanie taśmy podcewkowej pozwala na przywrócenie prawidłowego funkcjonowania cewki moczowej poprzez jej unieruchomienie, eliminując problem mimowolnego wycieku moczu przy wysiłku fizycznym (np. kaszel, śmiech, kichanie, bieganie).

Jak wygląda zabieg?
Zabieg przeprowadzany jest w znieczuleniu ogólnym lub regionalnym (najczęściej podpajęczynówkowym). Lekarz wykonuje dwa niewielkie nacięcia – jedno w obrębie pochwy i drugie w okolicach krocza lub ud (w zależności od wybranej metody – TVT lub TOT).
TVT – taśma wprowadzana jest przez pochwę i przechodzi wzdłuż cewki moczowej, a jej końce są prowadzone przez nacięcia w przedniej części brzucha.
TOT – taśma przechodzi przez kanał obturacyjny, a nacięcia wykonywane są w kroczu i okolicach ud.

Celem zabiegu jest umieszczenie taśmy w taki sposób, aby unieruchomić cewkę moczową, przywracając jej stabilność i zapobiegając nietrzymaniu moczu przy wzroście ciśnienia w jamie brzusznej.

Jakie są korzyści?
Skuteczność – metoda jest jednym z najskuteczniejszych sposobów leczenia nietrzymania moczu wysiłkowego.
Minimalna inwazyjność – zabieg jest mało inwazyjny, a rekonwalescencja przebiega szybko.
Szybki powrót do aktywności – większość pacjentek może wrócić do normalnych aktywności fizycznych po kilku tygodniach.
Poprawa jakości życia – pacjentki doświadczają znacznej poprawy jakości życia, eliminując problem nietrzymania moczu.

Jakie są możliwe powikłania?
● Infekcje dróg moczowych
● Ból lub dyskomfort w okolicach intymnych
● Zatrzymanie moczu lub nietrzymanie moczu w nocy
● Uszkodzenie cewki moczowej lub innych struktur anatomicznych

Jak przebiega rekonwalescencja?
● Pobyt w szpitalu: 1–2 dni
● Rekonwalescencja: 2–3 tygodnie (unikanie intensywnego wysiłku)
● Powrót do pełnej aktywności: po kilku tygodniach
● Kontrole: regularne wizyty kontrolne

Czas trwania zabiegu: około 60 minut
Wymagane badania: grupa krwi, morfologia, wskaźniki krzepnięcia (APTT i INR), kreatynina, poziom glukozy, elektrolity (Na, K), badanie ogólne moczu, szczepienie p/WZW B, EKG
Znieczulenie: ogólne lub regionalne (podpajęczynówkowe)
Pobyt w klinice: 1 doba
Rekonwalescencja: 7–14 dni
Zdjęcie szwów: po 7–10 dniach (jeśli użyto szwów nieresorbowalnych)
Zmiana opatrunków: przy zdjęciu szwów
Przeciwwskazania: skazy naczyniowe, zaburzenia krzepliwości, nieuregulowane nadciśnienie tętnicze, nieuregulowana cukrzyca, infekcje dróg moczowych, infekcje skóry
Zalecenia przed zabiegiem: wstrzymanie się od alkoholu i palenia papierosów 48h przed, konsultacja z anestezjologiem, badanie ginekologiczne